- kəndliləşmək
- стать крестьянином, сжиться с деревней.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
həmkəndli — is. Bir kənddə doğulmuş, orada yaşamış və ya yaşayan (adam). Həmkəndliləri ilə görüşmək. Şəhərdə həmkəndlisinə rast gəldi. – . . Nəriman <Nərimanov> türkcə və rusca gözəlcəsinə yazıb oxumaq bilirdi. Ona görə həmkəndlilərinin günü gündən ona … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kazak — 1. tar. XV XVII əsrlərdə Rusiyada: feodal və mülkədarların zülmündən ucqarlara (Don, Yaik, Zaporojye) qaçıb azad olmuş təhkimli kəndlilərə, nökərlərə və şəhər yoxsullarına mənsub adam. XVI əsrdə rus dövlətinin hüdudunda, Donətrafı düzənlərdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nadel — <rus.> tar. 1917 ci il inqilabından qabaq Rusiyada: kənd icmasında hər bir kəndli ailəsinin istifadəsinə verilmək üçün ayrılan kiçik torpaq hissəsi; kəsik. İskəndərin atası əkinçi idi, 1 2 xalvar əlində nadel torpağı, qapısında iki boyun,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təhkimçilik — is. tar. Mülkədarların, onlara məxsus olan kəndlilərin əməyinə, malına, canına tam sahib olduqları ictimai quruluş; krepostnoyluq. Təhkimçilik dövrü. Təhkimçilik münasibətləri. Təhkimçilik təsərrüfatı. Təhkimçilik hüququ tar. – mülkədarlara,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhl — is. <ər.> 1. köhn. Yiyə, malik, sahib (bu mənada adətən tərkibdə işlənir; məs.: sərvət əhli, dərd əhli. Vidadi, xəstəyəm, günlər sanaram; Dərd əhliyəm, qəm hərfini qanaram. M. V. V.. Qüvvətli təbiət də bizə baş əyir indi; Eşq əhliyik, hər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəhaqin — ə. «dehqan» c. əsli f. kəndlilər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəhyek — f. onda bir (kəndlilərin mülkədarlara verdikləri natural vergi) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
abadanlıq — is. 1. Bax abadlıq. Hərə bir əl qoysa abadanlığa; Kəndimiz böyüyüb bir şəhər olar. S. V.. <Kəndlilər> bir yerdə işləsinlər; . . hökumət bu işə kömək də edir, pul da buraxır, maşın da verir, abadanlıq üçün lazımi şeylər də buraxır. T. Ş. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ac — sif. 1. Aclıq hiss edən, yeməyə ehtiyacı olan (tox ziddi). Ac pişik. Ac z. qalmaq. – Ac qurd balasını yeyər. (Ata. sözü). Çığırma, yat, ay ac toyuq, yuxunda çoxca darı gör! M. Ə. S.. Ac qarın – 1) ac, heç şey yeməmiş; 2) məc. lüt, yoxsul, yurdsuz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti